سوئیچ شبکه

سوئیچ شبکه

به‌طور معمول روترهای موجود در بازار با تعداد مشخصی درگاه‌ اترنتی ساخته می‌شوند که بسته به برند تولیدکننده این درگاه‌ها ممکن است کم یا زیاد باشند. در اغلب موارد و به ویژه در شرکت‌ها روترها فاقد درگاه‌های اترنت برای اتصال کابلی دستگاه‌ها به روتر هستند، همچنین در برخی سازمان‌ها شرایط ایجاد می‌کند تا شبکه‌های بزرگ به شبکه‌های کوچک‌تری که زیرشبکه نام دارند شکسته شوند و در برخی دیگر نیز نیاز به شبکه‌های محلی مجازی است. سوییچ قادر است درگاه‌های اترنت بیشتری به روتر اضافه کند تا دستگاه‌های بیشتری بتوانند به اینترنت و شبکه محلی متصل شوند.

مزیت مهم دیگری که سوییچ دارد این است که در مقابل برخی از حملات اینترنتی که پیش‌تر از جانب هاب زیرساخت‌های شبکه را تهدید می‌کردند محافظت می‌کند. لازم به توضیح است که برای استفاده از سوییچ به روتر نیاز است، در حالی که بدون روتر این امکان وجود ندارد تا سوییچ به شکل مستقل آدرس‌های آی‌پی مخصوصی را به دستگاه‌ها اختصاص دهد. سوئیچ یک مؤلفه اکتیو شبکه است که وظیفه ارسال هوشمندانه داده‌ها برای دستگاه‌های مختلف تحت شبکه را عهده‌دار است.

سوییچ به مدیران شبکه اجازه می‌دهد به ساده‌ترین شکل تجهیزات را به یکدیگر متصل کرده و مشکل کمبود تعداد درگاه‌های روتر را حل کنند. همان‌گونه که اشاره شد سوییچ، بسته‌های داده‌ای را توسط پورت‌های ورودی دریافت و به خروجی‌های مربوطه هدایت می‌کند. در شبکه‌های محلی، سوییچ مشخص می‌کند چه پورت خروجی توسط یک آدرس شبکه استفاده شود.